Τα γυναικεία δάκρυα ρίχνουν τη λίμπιντο των αντρών..

Αυτή η τόσο βολική για τον ανδρικό πληθυσμό δικαιολογία βρίσκει τελικά σύμμαχό της την επιστήμη της βιολογίας. Όταν οι άντρες αντιλαμβάνονται με τις αισθήσεις τους τα γυναικεία δάκρυα, αυτές οι μικρές αλλά γεμάτες με συναίσθημα σταγόνες ρίχνουν κατακόρυφα την αντρική λίμπιντο, όπως ακριβώς θα έκανε ενά κρύο μπάνιο. Φαίνεται,  λοιπόν πως το κλάμα των γυναικών έχει σαν αποτέλεσμα μια στιγμιαία μείωση της παραγωγής τεστοστερόνης από τους άντρες, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα οι άντρες να βρίσκουν τα κλαμμένα γυναικεία πρόσωπα "λιγότερο ερεθιστικά". Αυτά τα ευρήματα είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς μιας ερευνητικής ομάδας του Ινστιτούτου Weizmann, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Science.

Το πείραμα περιελάμβανε έξι γυναίκες "δωρητές δακρύων" οι οποίες υποβλήθηκαν στην παρακολούθηση μιας ποικιλίας δακρύβρεχτων ταινιών, όπως "Η Ζωή είναι ωραία", "Η αδελφή μου κι εγώ" , "Σχέσεις στοργής" κ.λπ. Στην συνέχεια οι ερευνητές πήραν μερικές σταγόνες από τα δάκρυα αυτά και τις έδωσαν σε άντρες να τις μυρίσουν. Στο τέλος οι άντρες αυτοί συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι ερευνητές ήταν ότι οι άντρες αισθάνονταν λιγότερη διέγερση μετά από την επαφή τους με τα γυναικεία δάκρυα. 
Αυτό το χημικό ερέθισμα μπορεί επίσης να βρεθεί στο σάλιο όπως και στον ιδρώτα, λέει ο James Cherry, Καθηγητής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με αυτήν την ερευνητική δουλειά. "Οποιαδήποτε ουσία ή ουσίες υπάρχουν εκεί και προκαλούν αυτό το αποτέλεσμα μπορούν να βρεθούν και σε πολλά άλλα βιολογικά υγρά ή σημεία του σώματος", προσθέτει.


Πηγή: http://www.theatlanticwire.com/features/view/feature/Science-Womens-Tears-a-Turnoff-for-Men-2907


Και μια δική μας πινελιά: Το να προσπαθεί κανείς να εξηγήσει τη συμπεριφορά του, την ψυχολογία του ή ακόμα και μια σειρά από κοινωνικά ζητήματα και φαινόμενα μέσα από τη βιολογία είναι κάτι που δεν ξεκίνησε να γίνεται σήμερα αλλά πάει πολύ πίσω, όταν έγκριτα επιστημονικά περιοδικά (βλ. Science) είχαν ως πρωτοσέλιδο την ανακάλυψη γονιδίων απιστίας, ψεύδους, εγκληματικότητας κ.ο.κ. Είναι λάθος να δημοσιεύονται τα αποτελέσματα τέτοιων συμπεριφορικών μελετών? Όχι. Είναι όμως λάθος να βγάζουμε ανύπαρκτα συμπεράσματα μέσα από αυτές γιατί έτσι μας βολεύει! Δεν μπορούμε να ψάχνουμε στο DNA τη λύση για τα πάντα, όσο βολικό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο...
Τα σχόλια ευπρόσδεκτα..