"Science is merely an extremely powerful method of winnowing what's true from what feels good." Carl Sagan

Καποια στοιχεια για τη δουλεια μας

Είμαστε απόφοιτοι μεταπτυχιακού σε σχολές βιολογίας, χημικού και ιατρικής και αναλαμβάνουμε μεταφράσεις αγγλικών paper και reviews του αντίστοιχου περιεχομένου με το αντικείμενό μας. Η κοστολόγηση γίνεται με βάση τον αριθμό των σελίδων. Επιπλέον μεταφράζουμε κείμενα και σε άλλες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά)

Πέρα όμως από τη δουλειά μας θέλουμε να δημιουργήσουμε μέσα από αυτό και ένα διαδραστικό blog όπου μπορείτε στα σχόλιά σας να κάνετε ερωτήσεις σχετικά με τη μετάφραση διαφόρων όρων ή με εργασίες και με τον τρόπο αυτό να αναπτυχθεί ένας διάλογος μεταξύ σας και μεταξύ μας που θα μας δίνει ερεθίσματα για να κάνουμε τη δουλειά μας καλύτερη..

We are graduates with master's degree in clinical biochemistry and molecular diagnostics. We undertake translation of scientific papers from english to greek, french, german, spanish and vice versa..

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Οι αλεπούδες στοχεύουν το θήραμά τους με τη βοήθεια του μαγνητικού πεδίου της Γης

Ακούγεται σαν να πρόκειται για εκτόξευση πυραύλων. Και όμως το κυνήγι μιας αλεπούς φαίνεται να καθοδηγείται από το μαγνητικό πεδίο της Γης. Είναι το πρώτο ζώο μάλιστα που χρησιμοποιεί το πεδίο αυτό όχι απλά για τον προσανατολισμό του αλλά και για τη μέτρηση αποστάσεων.  
Ο Hynek Burda του Πανεπιστημίου του Duisburg-Essen στο Εssen της Γερμανίας, παρατήρησε σε μια μελέτη του πληθυσμού των αλεπούδων της Τσεχίας ότι τα ζώα αυτά ορμούν στο θήραμά τους με μια βοριοανατολική φορά. Δεδομένου ότι οι αγελάδες χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο της Γης για να τοποθετήσουν τον εαυτό τους στο χώρο, αναρωτήθηκε μήπως συνέβαινε κάτι ανάλογο και στην περίπτωση των αλεπούδων.

Οι αλεπούδες πηδούν ψηλά στον αέρα πριν πέσουν πάνω στο θήραμά τους. Η ομάδα του Burda, παρατήρησε λοιπόν ότι όταν οι αλεπούδες έβλεπαν το θήραμά τους πηδούσαν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, όταν όμως το θήραμα ήταν κρυμμένο τότε σχεδόν πάντοτε πηδούσαν με βοριοανατολική κατεύθυνση. Μάλιστα ο τρόπος αυτός ήταν εμφανώς πιο αποτελεσματικός καθώς πετύχαιναν το στόχο τους στο 72% των περιπτώσεων, σε αντίθεση με τις περιπτώσεις όπου πηδούσαν προς οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση, όπου οι επιτυχείς επιθέσεις αντιπροσώπευαν μόνο το 18%.
Παρόλο που όλοι οι ερευνητές παρατήρησαν το ίδιο πράγμα, ο Burda συνέχισε να αμφιβάλλει ώσπου μίλησε με τον John Phillips της Virginia Tech στο Blacksburg. Ο Phillips πρότεινε ότι τα ζώα θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο της Γης για τη μέτρηση των αποστάσεων. 
Ισως, λένε, μια αλεπού να κυνηγά αποτελεσματικότερα όταν ορμά κάθε φορά από την ίδια απόσταση. Μάλιστα ο Burda εξηγεί το φαινόμενο με τη θεωρίας της ύπαρξης ενός "κρίκου σκιάς" στον οφθαλμό του ζώου (a ring of "shadow" on its retina) ο οποίος εμφανίζεται πιο σκοτεινός όταν αντικρίζει τον μαγνητικό Βορρά. Συμφωνα με τη θεωρία αυτή η αλεπού προχωρά έως ότου ο κρίκος σκιάς ταυτιστεί με την περιοχή από όπου ακούγεται το θήραμα και τότε κάνει την επίθεσή του από μια πάντα κοινή απόσταση. 
Αν και σκεπτικός ο Wolfgang Wiltschko του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης στη Γερμανία λέει ότι η ιδέα αυτή δεν είναι καθόλου απίθανη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου