Ερευνητές στην Αμερική κατάφεραν να μετατρέψουν βλαστοκύτταρα σε νευρώνες του ιπποκάμπου με σκοπό την αντιμετώπιση της νόσου του Alzheimer
Σε δημοσίευσή της στο περιοδικό Stem Cell η εν λόγω επιστημονική ομάδα αναφέρει ότι με τη νέα αυτή τεχνολογία θα μπορέσουν να παρέχουν τα εργαλεία που χρειάζονται για δοκιμές νέων φαρμάκων έναντι του Alzheimer ή ακόμα να βρουν εφαρμογή στη μεταμόσχευση νευρώνων για την αποκατάσταση των εκφυλισμένων κυττάρων.
Παρά το γεγονός ότι η περισσότερη έρευνα γύρω από τη νόσο του Alzheimer's βασίζεται στη δημιουργία γενετικά τροποποιημένων ζώων, η νέα αυτή τεχνική θα επιτρέψει στους ερευνητές να μελετήσουν μια λειτουργία-κλειδί για τη συγκεκριμένη ασθένεια.
"Η λειτουργία αφορά τους κατεχολαμινεργικούς νευρώνες του ιππόκαμπου που παίζουν σημαντικό ρόλο στη μετατροπή της βραχυχρόνιας μνήμης σε μακροχρόνια" αναφέρει ο δρ. Jack Kessler της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Σικάγο.
Ο Kessler αναφέρει ότι η ερευνητική του ομάδα κατάφερε να μετατρέψει εμβρυικά βλαστοκύτταρα σε εκείνα τα νευρικά κύτταρα που εκφυλίζονται πρώτα κατά την εμφάνιση της νόσου.
Ο Kessler αναφέρει ότι η ερευνητική του ομάδα κατάφερε να μετατρέψει εμβρυικά βλαστοκύτταρα σε εκείνα τα νευρικά κύτταρα που εκφυλίζονται πρώτα κατά την εμφάνιση της νόσου.
Τα βλαστοκύτταρα είναι τα αδιαφοροποίητα πολυδύναμα κύτταρα, εκείνα δηλαδή που υπάρχουν στα πρώιμα στάδια της εμβρυικής ανάπτυξης και είναι ικανά να δώσουν γένεση σε όλους τους κυτταρικούς τύπους ενός οργανισμού. Τα εμβρυικά βλαστοκύτταρα απομονώνονται συγκεκριμένα από έμβρυα (που προέρχονται από γονιμοποιημένα in vitro ωάρια) 4-5 ημερών και καλλιεργούνται στο εργαστήριο. Κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (π.χ. με την προσθήκη στο θρεπτικό μέσο συγκεκριμένων αυξητικών παραγόντων) μπορεί κανείς να καθοδηγήσει τη διαφοροποίηση αυτών των κυττάρων προς συγκεκριμένους κυτταρικούς τύπους όπως είναι και τα νευρικά κύτταρα.
Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε από την εν λόγω επιστημονική ομάδα αναπτύχθηκε από τον Christopher Bissonnette, έναν πρώην υποψήφιο διδάκτορα που δούλευε στο εργαστήριο του Kessler. Ο Bissonnette εμπνεύστηκε τη συγκεκριμένη μεθοδολογία ορμώμενος από τον θάνατο του παππού του από τη νόσο του Alzheimer.
Όταν ο Kessler και ο Bissonnette εμφύτευσαν τα νευρικά αυτά κύτταρα στον εγκέφαλο ποντικών αυτά λειτούργησαν φυσιολογικά και ανέπτυξαν νευράξονες και συνάψεις με τα γειτονικά τους κύτταρα. Η απελευθέρωση ακετυλοχολίνης (ενός νευροδιαβιβαστή που απελευθερώνεται και βοηθά στην επικοινωνία και τη μεταγωγή σήματος μεταξύ των νευρώνων) βοήθησε στην αποκατάσταση των γνωστικών λειτουργιών και ιδίως της μνήμης.
Στη συνέχεια η συγκεκριμένη ομάδα αξιοποίησε την υπάρχουσα γνώση για τη μετατροπή (επαναπρογραμματισμό) κυττάρων του δέρματος σε πολυδύναμα βλαστοκύτταρα. Τα κύτταρα αυτά, τα λεγόμενα iPS κύτταρα, μπορούν στη συνέχεια κάτω από συγκεκριμένες πειραματικές συνθήκες να μετατραπούν σε νευρικά κύτταρα.
Το πλεονέκτημα που παρέχει αυτή η διαδικασία έναντι της προαναφερθείσας είναι ότι μπορεί κανείς να παράγει iPS κύτταρα από άτομα που πάσχουν από Alzheimer και στη συνέχεια να τα χρησιμοποιήσει για να συγκρίνει τις διαφορές στις φυσικές και λειτουργικές ιδιότητες μεταξύ υγιών και εκφυλισμένων κυττάρων.
Αυτό ακριβώς έκανε η ομάδα χρησιμοποιώντας κύτταρα του δέρματος από 2 γκρουπ υγιών ατόμων, αυτούς που δεν είχαν βεβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό και αυτούς που εμφάνιζαν γενετική προδιάθεση για να αναπτύξουν τη νόσο. Τα κύτταρα αυτά τα μετέτρεψαν σε iPS κύτταρα και στη συνέχεια αυτά έδωσαν γένεση σε νευρώνες. Από τη μελέτη και τη σύγκριση αυτών των 2 διαφορετικών ομάδων νευρώνων μπορούμε να μελετήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τους μηχανισμούς και τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα κατά την πρόοδο της νόσου.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Kessler "Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι ότι πρόκειται για πραγματικούς ανθρώπους που πάσχουν από τη νόσο στ' αλήθεια", αναδεικνύοντας το πρόβλημα που υπάρχει με τέτοιου είδους ασθένειες, οι οποίες εμφανίζονται σε μεγάλη ηλικία, όπου τα βιολογικά δείγματα συνήθως προέρχονται από νεκροψίες. Είναι λοιπόν πράγματι ελπιδοφόρο ότι με αυτές τις τεχνικές μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τη διαδικασία σε πραγματικό χρόνο και όχι εκ των υστέρων αφ' ότου θα έχει επέλθει ο εκφυλισμός.
Πιθανά, λέει ο Kessler, να μπορέσουμε σε μερικά χρόνια να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα κύτταρα για μεταμοσχεύσεις με σκοπό την αποκατάσταση των εκφυλισμένων νευρώνων...
Μπορείτε να βρείτε την Αγγλική πηγή εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου