Ρινόκερος της Ιάβας: το σπανιότερο είδος ρινόκερου...

Βαθιά στην Ινδονησία, ερευνητές με την βοήθεια καμερών που ανιχνεύουν την κίνηση, κατάφεραν να καταγράψουν το σπανιότερο είδος ρικόκερου. Το είδος αυτό ονομάζεται ''ρικόκερος της Ιάβας'' και λέγεται ότι υπάρχουν 40 σε όλη την γη και κανένας δεν βρίσκεται σε αιχμαλωσία.

Ο Ρινόκερος της Ιάβας (Rhinoceros sondaicus) είναι μέλος της οικογένειας των Ρινοκεροτίδων και ένα από τα πέντε είδη ρινόκερων που υπάρχουν σήμερα. Ανήκει στο ίδιο γένος με τον Ινδικό ρινόκερο, και έχει παρόμοιο δέρμα που θυμίζει μωσαϊκό. Το σώμα του έχει μήκος 3,1-3,2 μ. και ύψος 1,4-1,7 μ. Είναι μικρότερος από τον Ινδικό Ρινόκερο και βρίσκεται πιο κοντά σε μέγεθος με το Μαύρο ρινόκερο. Το κέρατο είναι συνήθως μικρότερο από αυτό των άλλων ειδών, καθώς δεν ξεπερνά σε μήκος τα 25 εκ.

Παλαιότερα, υπήρξε το πιο διαδεδομένο είδος ρινόκερου στην Ασία με μέλη του να ζουν στα νησιά της Ινδονησίας, σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία, στην Ινδία και την Κίνα. Το είδος του σήμερα βρίσκεται σε σημαντικό κίνδυνο εξαφάνισης, με μόνο δύο γνωστούς πληθυσμούς σε άγρια κατάσταση, και κανένα σε αιχμαλωσία. Πιθανότατα, είναι το σπανιότερο μεγάλο θηλαστικό της γης . Ένας πληθυσμός τουλάχιστον 40-50 ζουν στο εθνικό πάρκο Ujung Kulon στο νησί της Ιάβα στην Ινδονησία και ένας μικρός πληθυσμός, όχι παραπάνω από οκτώ, επιβιώνει στο εθνικό πάρκο Cat Tien του Βιετνάμ. Η μείωση του πληθυσμού του Ρινόκερου αποδόθηκε στη λαθροθηρία, καθώς τα κέρατά τους χρησιμοποιούνται ευρέως στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική και πουλούνται σε υψηλές τιμές στη μαύρη αγορά. Άλλος σημαντικός παράγοντας που οδήγησε στην μείωση του πληθυσμού, υπήρξαν οι πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή, όπως ο Πόλεμος του Βιετνάμ. Σήμερα, οι κύριοι κίνδυνοι για το ρινόκερο της Ιάβας, παραμένουν οι λαθροκυνηγοί, οι ασθένειες και η απώλεια της γενετικής ποικιλότητας εξαιτίας της σημαντικής μείωσης του πληθυσμού.

Η Ρινόκερος της Ιάβας μπορεί να ζήσει περίπου 30-45 έτη στην φύση. Συνήθως ζει σε τροπικά δάση, υγρά λιβάδια και μεγάλες εκτάσεις. Με εξαίρεση την περίοδο της αναπαραγωγής και της ανατροφής των απογόνων του είναι κυρίως μοναχικό ζώο. Συνήθως αποφεύγει τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελεί τον μόνο του εχθρό, αλλά θα επιτεθεί αν αισθανθεί ότι απειλείται. Το είδος του, σπάνια παρακολουθείται από τους επιστήμονες εξαιτίας της σπανιότητάς του.

Πηγή planiticos.com διαβάστε εδώ